In memoriam Frank Mensink

Deze week bereikte ons het bericht dat ons erelid Frank Mensink plotseling is overleden. Frank is 74 jaar geworden.

  Frank1  
     

Het plotseling overlijden van Frank Mensink roept vele herinneringen op.

Toen in maart 2010 op zijn initiatief een nieuw bestuur gevormd werd nam Frank daar zelf zitting in. Een moedige daad voor een erevoorzitter en het laat ons meteen zien dat Frank altijd bereid was om werk te verzetten. Zijn inbreng in de vereniging is onnavolgbaar groot geweest.

We denken dan aan de opzet van het richtinggevende meerjarenbeleidsplan 2010-2015 waarin, zo stelde hij, vrijwilligers centraal staan in de vereniging. In de voorbereiding had hij dan ook veel leden betrokken. Van de eerste vrijwilligerscommissie nam hij zelf de leiding op zich. In zijn beleving was het nu zaak om leden, ouders en kader te verbinden.

Het was zijn wens om na te gaan wat mensen bij een vereniging zoeken en waarmee je ze kunt bedienen. Hij heeft nog meegewerkt aan de inhoud van het tweede beleidsplan, dat nu nog loopt, maar een bestuursfunctie ambieerde hij niet meer. Hij was nu meer de man voor klussen en het organiseren van activiteiten, wedstrijden en evenementen. Hij zag jaren geleden al de noodzaak van een professionele beroepskracht.

De basis van onze vereniging, een mooie accommodatie, was in de jaren ervoor gelegd. Velen hebben daar aan meegeholpen. Frank was daarin al als vrijwilliger en zelfs jarenlang voorzitter een leidende figuur. De vereniging waardeerde dit en verleende hem het erelidmaatschap.

Regelmatig hoor je nog verhalen over de goede oude tijd waarin Cialfo leden het clubhuis bouwden, een atletiekbaan realiseerden, aanvullende ruimten ontwikkelden en dat allemaal zelf onderhielden en nu nog onderhouden. Tot op de dag voor zijn overlijden was Frank er nog als vrijwilliger in de klussengroep.

We kennen Frank ook als (mede-)organisator van vele verenigingsactiviteiten. We denken aan de clubdag, de verkiezing van de vrijwilliger van het jaar, het leiden van de dynamic tennisgroep en de opzet van het oriënterend lopen. Frank was altijd behulpzaam bij wedstrijden en hielp mee met de materialenvoorziening daarvoor.

Op foto’s zie je hem daarom vaak in gesprek met anderen.

In Frank verliezen we een markant verenigingslid, een man vol ideeën die dat niet alleen beleidsmatig kon verwoorden maar steeds oog had voor de uitvoering. In de toekomst zullen we vaak denken ‘Hoe zou Frank dit opgelost hebben?’

Het bestuur.

 
Frank2